Dakloos? verhaal no. 5

Door Ruud de Vroome op 4 september 2020

Mark woonde 3 jaar in een stacaravan.

De moeder van Mark slaakt een zucht van verlichting. Haar zoon heeft een woning toegewezen gekregen! Het heeft lang geduurd: eerst woonde Mark een jaar bij zijn ouders en daarna nog drie jaar in een stacaravan. Vanaf nu gaat Mark een huis huren van één van de woningbouworganisaties in Hollands Kroon.

Er moest nog wel van alles gebeuren aan het huis, zoals nieuwe vloerbedekking leggen en behangen, maar eerst heeft de woningbouwvereniging het huis goed isoleren en zijn er zonnepanelen op het dak.

Nadat de vrouw van Mark, Lieke, een baan in Groningen kreeg en ook al snel een woning gevonden had, besloten ze uit elkaar te gaan. Het boterde toch al een tijdje niet. Hun gezamenlijke woning werd verkocht zonder restschuld.

Mark kon van de bank geen hypotheek krijgen voor een andere woning en moest dus huren. Hij kwam in aanmerking voor een sociale huurwoning. En daar begon het wachten. Hij wilde graag dicht bij zijn werk wonen, maar dat betekent dat het wel tussen de drie tot vijf jaar kan duren voordat je een woning toegewezen krijgt.

Mark kwam op straat te staan en ging bij zijn ouders wonen, maar dat was voor beide partijen geen ideale oplossing. Na een jaar kon Mark een stacaravan huren op het erf bij een boer. Deze had een tijdelijke vergunning om een caravan te plaatsen gedurende de verbouwing van zijn huis. Als de gemeente gaat handhaven zal deze stacaravan moeten verdwijnen, het is immers illegaal.

Gelukkig is deze situatie voorbij, want het huis van Mark is klaar en hij heeft eindelijk weer een eigen dak boven zijn hoofd.

Ruud de Vroome

Ruud de Vroome

Politiek en sociaal democratie is wat me met de paplepel is in gegoten. Dat heeft er toe geleid dat ik op 18 jarige leeftijd lid werd van de PvdA. In mijn jonge jaren was ik politiek actief. Dat is door werk en daarbij behorende verhuizingen een beetje in het slop geraakt. In die periode bleef

Meer over Ruud de Vroome