Mark Versteeg

Wie is Mark Versteeg?

Ik ben in 1983 geboren in Anna Paulowna, aan de J.C. van Wijkstraat. Samen met mijn zus en ouders woonden we daar in een sociale huurwoning. Later zijn we naar de J.C. Geerligslaan verhuisd en is mijn broertje geboren. Mijn vader heeft altijd in de agrarische sector gewerkt en mijn moeder was huisvrouw. Mijn vader maakte lange dagen waardoor de opvoeding voor een groot deel bij mijn moeder lag. Mijn ouders hebben er altijd voor gezorgd dat het ons aan niets ontbrak. Er was ook altijd iemand thuis om je verhaal mee te delen als je uit school kwam. Ik woon nu nog steeds in Anna Paulowna met mijn vrouw en twee dochters.

Politiek

Al vroeg raakte ik geïnteresseerd in de politiek. Over vrijwel alles had ik een mening. Ik vond dat als je het ergens niet mee eens was, je ook met alternatieven moest komen. In 2005 heb ik me aangemeld bij de PvdA. In 2006 werd ik in de gemeenteraad van de toenmalige gemeente Anna Paulowna gekozen. Al gauw merkte ik dat dezelfde persoon en dezelfde woorden meer waarde kregen vanwege het raadslidmaatschap. Daardoor werd je invloed vergroot en kon je meer bereiken. Meer bereiken voor de maatschappij want daarvoor zat ik daar. Om maatschappelijke problemen op een goede manier op te lossen. Wat voor de één goed is dat is voor een ander natuurlijk minder goed of zelfs slecht. Dat maakt de complexiteit van de politiek zo boeiend. Ik leerde al snel dat je het niet iedereen naar de zin kan maken en ook dat je achteraf weleens denkt: “heb ik dat wel goed gedaan?” In 2011 werd ik gekozen als Statenlid in de provincie Noord-Holland en werkte ik inmiddels als raadsadviseur voor de gemeenteraad van Den Helder. De laatste vier jaar was ik raadsgriffier voor de gemeenteraad van Opmeer. Een prachtige functie die ik met pijn in mijn hart maar met volle overtuiging heb opgezegd om als wethouder in de gemeente Hollands Kroon aan de slag te gaan.

Woningbouw

Maatschappelijk heerst een hoop onvrede. De pandemie heeft de onderlinge verhoudingen op scherp gezet en de tolerantiegraad is flink gedaald. Door de oorlog stijgen de prijzen voor energie en voedsel. En er is een gigantisch woningtekort dat jaarlijks groter wordt en lastig kan worden aangepakt door eisen met betrekking tot de stikstofdepositie, PFAS, materiaaltekorten, personeelstekorten en regelgeving vanuit de provincie. Als gevolg daarvan zit de woningbouwproductie nu (augustus 2022) weer op het lage niveau van 2013 (crisisperiode). De vraag blijft wel toenemen en daarmee wordt het probleem dus steeds groter. Als wethouder met Wonen in mijn portefeuille is het mijn verantwoordelijkheid dat iedereen kan wonen. In het coalitieakkoord wordt gesproken over het voeren van een actiever grondbeleid. Dat houdt in dat je als overheid meer invloed creëert zodat je gerichter kunt sturen op woningbouwlocaties en -aantallen maar ook op welk type woningen er worden gebouwd en voor welke prijs. Ook staan er afspraken in over percentages sociale (huur)woningen. Het coalitieakkoord vormt een goede basis om de komende tijd meer inhoud en richting te geven aan dit maatschappelijk probleem. Het is niet morgen opgelost, maar we moeten nu wel in acties komen en het tempo behouden zodat we iedereen op een goede manier kunnen huisvesten de komende jaren. Ik zal me daar ten volle voor inzetten en ben daar als bestuurder ook op aanspreekbaar.